aile fertleri



arkamda yalnızca iki insan
birini bir duvarın ardında bildiğim
üç kişilik köşe kapmaca evim.
hayır sana değil hiç bir başlangıç
yalnızca
musluğa dayadığım dudaklarıma
bardağı tanıştırdım bugün
hala aynı tadı suyun.
üzgündüm,
ince belli bir bardağın kıyısında yazdıklarımla
dönmeye incilmiş bileğim
ve
artık eskisi gibi iç geçirmiyor akciğerimle
o kadar üzgündüm ki
açınıp kapanan kapıların kırılan yanlarından öptüm
kilidi kırılmışların sesinden sarıldığım biçimsizdi yüzüm
ağladım
rengini atmış saçlarından sarkan külleri bir ağıdın
ben
parmak aralarında unutulmuş bir tütün
ellerindeyim
ama öyle yalnız.
bir çakmağın telaşında çıktım ağzından
sanki
yangından son anda kaçırdığın
sınav notların.
hayat
önümdeki üç kağıt
ve faydası kendimden çok bir bardak
arkamda üç kişilik satır
birbirini öpen izmaritlerin kokuları
ben hayli çanların çalınmasını bekleyen merhum
ya da herhangi.
biliyorum
bazı renkleri kaybetmiş yüzün
buna bağladığım hüznüm bel kemiği
eğik ve ağıran eklemlerim kadar çöktü cümlelerim
yavaş,
hızla koşacak bir çocukluğuma çarptılar dün gece
fotoğraflarından bile kaçırır gibisin gözlerini
sahiplendiğim yalnızlıkların çoğalmasından
yeni heyecanları ayakta bekletirken artık kaybettim.
şimdi
kimseler girmez böyle bir savaşa
bende
kimselerken
boşa dilemek istemem dilekleri.
ardımda üç kişi
ardımda bir bildiğim
üç isim, aynı soyisimden.

 -rızaçelik

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Göklerden inen bir yaralı vardır

Aynı yemekleri yedim aylarca Aynı acılarda buldum kendimi çoğu zaman Aynı saatlerde uyudum Aynı şeyleri giydim Aynı adımları attım Ne sürekli gittiğim yollara küstüm Ne giydiğim şeyleri attım kenara Ne saatleri bozdum ... Herşey olduğu gibi. Ne acıları sevdim içimde, şefkatle Ne de aynı yemekleri yemekten terketmedim masayı Ağza alınmayacak bir cümle kurmadım hiç, adından başka Akla gelmeyen tek bendim aklında Ama yine ağlarken yanına koşandı bir ben Yalın ayak, yalan ayaklarınla buğulu bir geçmişi geride bıkarak Şimdi hatırladıklarım hatalarımdan ibaret. Gözü dönmüş doğrular sahiplendim Artık iyi değil, kafama göreyim. Sevmediğim yemekleri yemiyorum mesela Çekmek istediğim acıları çekiyor İstediğim saatlerde sevişiyorum Kendime yakıştırdığımı giyiyorum Gitmek istediğim yere gidiyorum Seni hatırlıyorum Akla gelmeyen küfürleri barındırıyor beynim Ve dilim adının etrafında dönüyor  Bakın ! Göklerden inen bir yaralı vardır Bir de keskin jilet Paslı bıçak Asi ve soğuk İhanetin çocukları va
Oku »

Ne olur bana biraz sen lazm

- Yalın bir rüzgar olup geliyorum Alalecele bir söz çıkmıyor ağzımdan Gayet aklını sende toplamış bilir kişisiyim yağmurların Mevsimler değişeceği vakti bilir Ummadık taş bazen kalbe düşer Ruhu sana sığınır bedenimin. Ve bir an gelir  Anlatmak için kaç gece çıkar aylardan Tükettiğim onca şiir  Adına yazılmamışsa bugüne kadar Ne olur affet - Burada sınırlarını kaybetmiş bir şair Ve sana tapar gibi bir ilah çıkıyor ellerimden Dokunsam sünnet Öpsem farz Seninle başımı koyacağım yastık secde Senden ayrı kalan vakte keskin bir kılıç vurmak zulfikar Ve bir kerbeladır seni özleyişim Hüseyinin içtiği bir damla su olur kavuşabilmek sana Ne olur bana biraz sen lazm İnanmanın beş şartıdır  Parmaklarını fotoğraflardan saymak. Ne olur bana biraz sen lazm. -rızaçelik
Oku »

Trifolium İncarnatum Ölümü

Dudaklarım şehirler arası mazot kokularından beslenen 83'model trifolium incarnatum. Çokça yıprandım bu şehrin seçimlerinden. Benzinin ve doların alıp başını gitmesi tüm değerlerin kişiklerini. Romantizm köprükcük kemiklerimde bir rant savaşının kurbanı olup, Köpür köpür çukurlarında söndürülen izmaritler, Küçük yüz ölçümlerinde devlet büyüklerinin turizme yön verme çabasında idam edilen saçlarım. Dörtte üçü su olan bedenim, yandaş müteahhitlerin mühendislik çöküntüsüyle kırılan düşlerim. Ne çok dış borcum var şu hayata ! Oysa hiç bir faiz benim mutluluğuma işlemiyor. Oysa hiç bir senet alınan ahlarımı ödetmiyor geri. 83' model trifolium incarnatum ben. 90'lardan sonra noksan beyinlerin arasında yetişemedim şahsen. Nükleer toprakların acımasızlığında, soldum. Küresel felaketin hiç bir insanın getiremediği sıcaklığına alışamamış bedenimle kurudum. Gittim hayattan, Sövdüm vicdansızlığına bu şehrin. Gittim. -rıza çelik
Oku »