dermanın zaten yok hiçbir yaraya
-ilk başta nasıl başlanır bilemediğim
ama bir şarkının kırılan yanlarından yanarak başladı
sigaram.
öyle fotoğrafını koydum karşıma
yanımda duracağının hayallerini kurarak,bakarak
bir kırmızı gülüşün
ve burnundan benim hicazımın hızması
oturup kirpiklerini okudum
oturup kaşlarından balık kılçıkları topladım
oturup kalkamadım saatlerce.
Bak, şuracıkta bir oyuk var
güldüğünde derinleşen
sanki sen mutlu oldukça açılıyor o mezar
ellerin birbirine herhangi bir eksenin meskeninde paralel
ben bulunduğun doğruların bir noktası bile değilim.
korkuyorum.
tanrı seni sigara içerken görürde
tanrı seni o sokakta yürürken görürde
tanrı seni gülerken görürde
tanrı seni ıslak saçlarınla görürde
tanrı seni hep her yerde
tanrı seni o kadar görürde ben nasıl göremem
hiddetlenip, şiddetle binip bisiklete zinciri atarken aklımın
aklımı kaybederek akıl dilenirsem tanrı'dan
ve senin olmadığın cennetlere kovulursam
senin olmadığın cennetlere aldanırda tanrı'yı babam bellersem
senin olmadığın cennetlerde aldanırda annem bilirsem melekleri
korkuyorum.
aslı astarında değil affımın, ki biraz utançtır senden ayrı yazım hataları.
evet,ben bir doğruda yürür gibi yürüdüğün sokağın insanı değilim hiç,
olma ihtimallerini geride bıraktım
uzun uzun baktım boynundan düşen bir çizgiye.
saçlarında yıldızlar besleyen kadınlardan bahseder bazı gece şiirleri
ben senin saçlarındaki aslanlardan kaleler biçtim kendime,
saçlarına sığındım karanlık çökerken.
bakma şöyle mahzun ve biraz dalgın kırık öykü yüzü
sevdiğin eşyalara bile kendimi sığdırmışlığım var benim
senin beni bilmişliğin yok henüz.
ve ağır bir eski-yeni çatışmasını işler bizim romanımız
senin saç uçların kırılmaz
ben kendi varlığımın ekonomik sancılarıyım
sıfıra çekmek saçları bizde biraz gelecek kaygıları
biraz imkanlar dahilinde
sıfıra çekmek
bazen insanın kendindeki fazlalığıdır.
eksiye düşmek istiyorum
eksiye düşmek soğuktur çünkü biraz.
ben sendeki bu soğukluğa çok ısındım
bana bu soğukluk iyi geliyor.
ben seni değil, belki ansızın gerçekleşir diye düşlenen ihtimallerin verdiği
uzak
bozuk bir bahar havası kırgınlığını seviyorum.
acınla var ol,
dermanın zaten yok hiçbir yaraya.
-rızaçelik
ama bir şarkının kırılan yanlarından yanarak başladı
sigaram.
öyle fotoğrafını koydum karşıma
yanımda duracağının hayallerini kurarak,bakarak
bir kırmızı gülüşün
ve burnundan benim hicazımın hızması
oturup kirpiklerini okudum
oturup kaşlarından balık kılçıkları topladım
oturup kalkamadım saatlerce.
Bak, şuracıkta bir oyuk var
güldüğünde derinleşen
sanki sen mutlu oldukça açılıyor o mezar
ellerin birbirine herhangi bir eksenin meskeninde paralel
ben bulunduğun doğruların bir noktası bile değilim.
korkuyorum.
tanrı seni sigara içerken görürde
tanrı seni o sokakta yürürken görürde
tanrı seni gülerken görürde
tanrı seni ıslak saçlarınla görürde
tanrı seni hep her yerde
tanrı seni o kadar görürde ben nasıl göremem
hiddetlenip, şiddetle binip bisiklete zinciri atarken aklımın
aklımı kaybederek akıl dilenirsem tanrı'dan
ve senin olmadığın cennetlere kovulursam
senin olmadığın cennetlere aldanırda tanrı'yı babam bellersem
senin olmadığın cennetlerde aldanırda annem bilirsem melekleri
korkuyorum.
aslı astarında değil affımın, ki biraz utançtır senden ayrı yazım hataları.
evet,ben bir doğruda yürür gibi yürüdüğün sokağın insanı değilim hiç,
olma ihtimallerini geride bıraktım
uzun uzun baktım boynundan düşen bir çizgiye.
saçlarında yıldızlar besleyen kadınlardan bahseder bazı gece şiirleri
ben senin saçlarındaki aslanlardan kaleler biçtim kendime,
saçlarına sığındım karanlık çökerken.
bakma şöyle mahzun ve biraz dalgın kırık öykü yüzü
sevdiğin eşyalara bile kendimi sığdırmışlığım var benim
senin beni bilmişliğin yok henüz.
ve ağır bir eski-yeni çatışmasını işler bizim romanımız
senin saç uçların kırılmaz
ben kendi varlığımın ekonomik sancılarıyım
sıfıra çekmek saçları bizde biraz gelecek kaygıları
biraz imkanlar dahilinde
sıfıra çekmek
bazen insanın kendindeki fazlalığıdır.
eksiye düşmek istiyorum
eksiye düşmek soğuktur çünkü biraz.
ben sendeki bu soğukluğa çok ısındım
bana bu soğukluk iyi geliyor.
ben seni değil, belki ansızın gerçekleşir diye düşlenen ihtimallerin verdiği
uzak
bozuk bir bahar havası kırgınlığını seviyorum.
acınla var ol,
dermanın zaten yok hiçbir yaraya.
-rızaçelik
Yorumlar
Yorum Gönder