EN SON


- ne zaman yazarsın bilmiyorum,
ama ne zamandır susuyorken pek bekledim.
haddim değil,
hakkım değilken
hatlarına ressam olduğum yüzünün
dudaklarından vapurlar uğurlarken 
kirpiklerindeki kelebeklerden ömürler biçtim gözbebeklerine.
dudaklarındaki bir bordonun
kanıma saplantılı derin kesiği
soluk boş bakışlarındaki düşüşlerimde 
dilleri efsanelere dönen halkın inşası oldu galata kulesinde.
yarısını öteki basamakları gülerek kovalayanlar
yarasını öteki masalarda rakılar kaldırarak uğurladılar.
söz veriyorum biz seninle böyle olmayacağız.
söz veriyorum
biliyorum
çünkü sen
haddime değil
hakkıma değil
bana değil.
biz birbirimize aynı cümleye düşen iki bilinmeyenli denklem
biz birbirimizin eşitsizliği
biz aslında 
denk değiliz
birbirimize.
sen uyurken çok değerler verdim sayılara
bir günün tarihini dünden çıkararak
yarınları o kadar çoğalttım ki
bazı heceleri fazlalaştırmak için dörde böldüm
bazen iki elim iki ayağımı 
bana doğru yürümek istersen 
senden önce sana daha hızlı nasıl varırım diye çarptım.
aklımla kalbimi bölüp
toprak kavgasına giren tüm savaşları bitirdim.
sen susuyorken
yeni diller öğrendim
sen susuyorken 
çocuklar koşturdum parklarda
caddelerde toplar sektirip
dokuz taşın dokuzunu bir deviremeyen çocukları görüp
senin beni bana dokunamadan nasıl yıktığını ağladım.
ne zaman yazarsın bilmiyorum.
ama ne zamandır susuyorken pek bekledim.
haddim değil
hakkım değilken
belkileri büyüttüğüm topraklar da bekledi.
yaşlarım köprücük kemilerine nehir olmayı
kanatlarını kirpiklerinde asılı bırakan kelebekler
saçlarında güzünü bırakan baharlar...
en son bekledim,
en son beklediğimi biliyorum,
en son beklediğimi yazmışlar,
en son tarihi not düşmüşler
en son bir mermere
en son kara bir yazıyla
en son örtmüşler.
en son beni de beklemişler...
en son beklemek sana gelmemiş sırası
beklediğin varmış en son
en son herkesin başka başka..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Göklerden inen bir yaralı vardır

Aynı yemekleri yedim aylarca Aynı acılarda buldum kendimi çoğu zaman Aynı saatlerde uyudum Aynı şeyleri giydim Aynı adımları attım Ne sürekli gittiğim yollara küstüm Ne giydiğim şeyleri attım kenara Ne saatleri bozdum ... Herşey olduğu gibi. Ne acıları sevdim içimde, şefkatle Ne de aynı yemekleri yemekten terketmedim masayı Ağza alınmayacak bir cümle kurmadım hiç, adından başka Akla gelmeyen tek bendim aklında Ama yine ağlarken yanına koşandı bir ben Yalın ayak, yalan ayaklarınla buğulu bir geçmişi geride bıkarak Şimdi hatırladıklarım hatalarımdan ibaret. Gözü dönmüş doğrular sahiplendim Artık iyi değil, kafama göreyim. Sevmediğim yemekleri yemiyorum mesela Çekmek istediğim acıları çekiyor İstediğim saatlerde sevişiyorum Kendime yakıştırdığımı giyiyorum Gitmek istediğim yere gidiyorum Seni hatırlıyorum Akla gelmeyen küfürleri barındırıyor beynim Ve dilim adının etrafında dönüyor  Bakın ! Göklerden inen bir yaralı vardır Bir de keskin jilet Paslı bıçak Asi ve soğuk İhanetin çocukları va
Oku »

Ne olur bana biraz sen lazm

- Yalın bir rüzgar olup geliyorum Alalecele bir söz çıkmıyor ağzımdan Gayet aklını sende toplamış bilir kişisiyim yağmurların Mevsimler değişeceği vakti bilir Ummadık taş bazen kalbe düşer Ruhu sana sığınır bedenimin. Ve bir an gelir  Anlatmak için kaç gece çıkar aylardan Tükettiğim onca şiir  Adına yazılmamışsa bugüne kadar Ne olur affet - Burada sınırlarını kaybetmiş bir şair Ve sana tapar gibi bir ilah çıkıyor ellerimden Dokunsam sünnet Öpsem farz Seninle başımı koyacağım yastık secde Senden ayrı kalan vakte keskin bir kılıç vurmak zulfikar Ve bir kerbeladır seni özleyişim Hüseyinin içtiği bir damla su olur kavuşabilmek sana Ne olur bana biraz sen lazm İnanmanın beş şartıdır  Parmaklarını fotoğraflardan saymak. Ne olur bana biraz sen lazm. -rızaçelik
Oku »

Trifolium İncarnatum Ölümü

Dudaklarım şehirler arası mazot kokularından beslenen 83'model trifolium incarnatum. Çokça yıprandım bu şehrin seçimlerinden. Benzinin ve doların alıp başını gitmesi tüm değerlerin kişiklerini. Romantizm köprükcük kemiklerimde bir rant savaşının kurbanı olup, Köpür köpür çukurlarında söndürülen izmaritler, Küçük yüz ölçümlerinde devlet büyüklerinin turizme yön verme çabasında idam edilen saçlarım. Dörtte üçü su olan bedenim, yandaş müteahhitlerin mühendislik çöküntüsüyle kırılan düşlerim. Ne çok dış borcum var şu hayata ! Oysa hiç bir faiz benim mutluluğuma işlemiyor. Oysa hiç bir senet alınan ahlarımı ödetmiyor geri. 83' model trifolium incarnatum ben. 90'lardan sonra noksan beyinlerin arasında yetişemedim şahsen. Nükleer toprakların acımasızlığında, soldum. Küresel felaketin hiç bir insanın getiremediği sıcaklığına alışamamış bedenimle kurudum. Gittim hayattan, Sövdüm vicdansızlığına bu şehrin. Gittim. -rıza çelik
Oku »