Göklerden inen bir yaralı vardır

Aynı yemekleri yedim aylarca
Aynı acılarda buldum kendimi çoğu zaman
Aynı saatlerde uyudum
Aynı şeyleri giydim
Aynı adımları attım
Ne sürekli gittiğim yollara küstüm
Ne giydiğim şeyleri attım kenara
Ne saatleri bozdum ...
Herşey olduğu gibi.
Ne acıları sevdim içimde, şefkatle
Ne de aynı yemekleri yemekten terketmedim masayı
Ağza alınmayacak bir cümle kurmadım hiç, adından başka
Akla gelmeyen tek bendim aklında
Ama yine ağlarken yanına koşandı bir ben
Yalın ayak, yalan ayaklarınla buğulu bir geçmişi geride bıkarak
Şimdi hatırladıklarım hatalarımdan ibaret.
Gözü dönmüş doğrular sahiplendim
Artık iyi değil, kafama göreyim.
Sevmediğim yemekleri yemiyorum mesela
Çekmek istediğim acıları çekiyor
İstediğim saatlerde sevişiyorum
Kendime yakıştırdığımı giyiyorum
Gitmek istediğim yere gidiyorum
Seni hatırlıyorum
Akla gelmeyen küfürleri barındırıyor beynim
Ve dilim adının etrafında dönüyor 
Bakın !
Göklerden inen bir yaralı vardır
Bir de keskin jilet
Paslı bıçak
Asi ve soğuk
İhanetin çocukları var.
Bakın, bu o !
Kır saçlarıyla doğa tanrıcılığı oynayan
Gözlerinde sahte melekler
Dudaklarından asılsız fiiller
Sakın yaklaşmayın sayın seyirciler !
Dokunabildiği herkesi öldürür,
Dokunabildiği herkesi 
Herkesle aldatır.
-rızaçelik