ÖLMESEYDI SONUMUZ BÖYLE - MÜCELLA

Mavi,
Maviden bakardı penceresi.
Kapıları açılırdı mavi.
Neymiş efendim,
Ben geçiyormuşum evin önünden.
Bir masa,
İki sandalye,
Bir rakı.
Belki bir akşam güzelleşiriz diye bekliyormuş, oracıkta.
Bak, dedim.
Bana bak Mücella, dedim.
O senin bulaşıklardan eskiyen ellerini öperek;
Yer silmekten bükülen belini sararak ve kırarak sancılarını sanmışlıklarından,
Tüm incilmişliğindeki zamanlarından
İçinde büyüyen maviliğin çiçeklerinde kuşlar büyütmek isterim.
İsterim kırışan tenini bir ova düzlüğüne çıkarmak ;
Ama Mücella dedim.
Dokunma cama yeni sildim,
Çay içelim.
-rıza çelik

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yıllar boyu kaybettiğin yolları bir hayatın bedeni üstünde aramayı hissetiren şey neydi ?

Resim
   tenindeki çizgilerin uzun yolculukları andıran loş gölgeleri arasında aranan bir bileti kesen nefesimin bıraktığı heyecandan, öperek uyandırdığım masal kahramanlarını andıran yükselip alçalan göğüslerin ve şu köz gözlerinin ardında saklanmış çiğ yavrusu etimin kanayan sıcaklığında pişen, piştikçe aşka dönüşen ecel terlerinin doruklarda bırakttığı tadı damaklara tercih etmek aptallık mıdır?    seni ne seviştiğim ne sevdiğim bir günün hatrına anıyorum ki, henüz adını yeni öğrendim. sana benim olmayan hangi hayatı yakıştırdıklarını düşünüyorum. düşünüyorum sana yakışmasa da hayatım. ideolojilerinin hangi kapılarını kapadığı umrumda değil ama içinde nerede gizli bir yol varsa, nerede cinayet tehlikesinin uyarıları yanıp duruyorsa orada kalmam gereken bir adımın olduğunu düşünmeyi aklımdan çıkarmak istemiyorum.    bana hiç resim çizdirmediler. hayallerim mümkün olmayan hayallerle sınırlıydı. sevişmenin teni terk eden ruhların birbirine girmesiyle sevişm...
Oku »

düş denemeler'i hayal sinemalar'ında vizyonda 1

ala şafağında geceye saydam düşmüş yüzün güvercinler akan nehir saçlarından boynun bir yatak oluşu okyanusa, gülüşünden çarpan güneşi kısık gözlerim ağırlığına düşen sessiz harfler beni milyon kere say sayılar kirpiklerinden başlarken sıfıra değmeyen dilin, benim tenime değiyor. dur, ellerinin parmaklarıma çarpışı hazin bir kazanın yaralanmaya burun deliklerinden başlamak, keskin gözlerinden acil bir ambulans çıkar ki sen üstüne düştüğüm bulut ki sen belime sarılan ağaç ki sen baharı üstüne kuşanmış yeşil yaralar her zaman acı doğurmaz bir annedir cenneti telifi gözlerine çekmiş haktır keskin bakışın nefesimi kesme,dur soluğunu enseme gizlemiş melek yaklaşma, bir günahı fırça geçirmiş dudaklarımdan boyamak dudaklarını hem benim saçlarım tiner kokar biraz, ağır ol, başın dönüyor yaşamaktan. ufak bir ceylanın gece titreyişi duruyor eylül kıvrımında yanaklarının bırak suyunu şiirlerden beslediğim bir el döküyorum yüzüne öyle narin,saf,yumuşak hayır,bir gerekçesi yok sözlerimin doğa bir şe...
Oku »

gelirken ağustos giderken şubat

Resim
bazı gece buğusu kalmış sabahlara uyandım kendimi kuruladığım bulutlar ve üstümden ameliyatı yarıda bırakmış doktorun unuttuğu neşterleri sökmekle başladı kahvaltılarım. ben ağaçlara yaprak ören sen yolları bozuk çürük şehirlerin kırık havası ikliminle iplerini koparttığın  bahar. dilimden biten tüylerle başladı  içimdeki eksikliğim ve  yazılacak çok sözümün kara tahtası kadar kara yüzün. dişlerimden canımı çıkarmakla başladı hayata dönüşüm artık yarının sana beni getirmeyeceğinden eminim. düşüm sana bir de düşmüşlüğüm kalmıştır eski bir defterde. aklımı adına taktığım portmanto iskelet senin bir kemiklerinde fayda var geri kalan, kimin altında kaldıysa siktir-et. kursağımdaki istasyonları yıkarak başladım yutkunmaya artık adın  trafik yapmıyor bu yolda.  kabaran izi kalmış jilet izlerimi okşayarak yavaşlattım ellerimi insan yarasına nasıl dokunursa öyle güzel bir gülü tutmak. bazı gece...
Oku »