Sıranı Değiş Sevgilim

Sana varamadığım oldu, yol kenarı su giderlerinde birikmiş çöplüklerden.
Öylesine hızlı, kontrolsüz bir ışık hızında
Kırıldım bardağındaki çaya çarparken.
Yan sıranda oturan üzüm yaprağı.
İp ince serilmiş sabah uykusundan masasına.
Yaprak dokunsan yırtılır,
Yaprağı sarsan, saramazdı bir ucu bir ucunu.
Dolması tutmazdı bu yaprağın, solması gerek.
Yine yeniden şiirlerde uzun yıllardır yeşillenmek için solman gerek sevgilim.
Kopup gelmen gerek sayfalarıma, kurumuş bir dudağın rutubetli cümlelerinde saklanır gibi zor bela.
Evvela bir ağaç olabilmem gerek sana. Arka sıranda oturup, bir başka dostumun sana yer sahipliği etmesini izleyerek !
Kahrolası orman serserileri !
Birleşmiş içlerinden birileri, sana sıra olmuş masa olmuş kahpe kütükler.
Bense hemen arkandan geliyorum, Elif'e yer vererek.
Son düzlüğe girer gibi nefretle bakıyorsun bana sevgilim.
Ben sana ağlayamam sevgilim,
Ben sana varamam,
Sıranı değiş !
N'olursun sevgilim...
-rıza çelik

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

yıllar boyu kaybettiğin yolları bir hayatın bedeni üstünde aramayı hissetiren şey neydi ?

düş denemeler'i hayal sinemalar'ında vizyonda 1

gelirken ağustos giderken şubat