- bir ara çok güldüm. kalabalık caddelerdeki herkesin haricimde yaşamak telaşını unutup, birer peynir arayan fare gibi indirim kovalayan o canlılığına,
o içten içe aradıklarını koruma heyecanına,
o herhangi durağanlığın ve şaşkınlığında karşıdan karşıya geçilen ışıklardaki kırmızısıyla güldüm.
güldüm pek, acısını çıkarır gibi aralarından yokluğumun. kendimi kandırır gibi ya da bir çiçeğin kendini ormana sığdırma uğraşı gibi.
...
seneler 2000'i kovalıyorken çıktım sokağa. asfaltı alt caddelerde görürken, ayaklarımı toprağa eskittim. ama allah bilir, ezandan ezana koşardık evlere. o zamanlar göğüs kafeslerimdeki telaşlı ağrılar ve alnımdan dökülen terlerin dahi tenimde terkettiği huzurlu dinlenişleri vardı.
aşıktım, evcilik oynarken bile sadıktım. kiremit taşı parçalarından mermicek çorbaları yapmak kadar gününde güzeldi herşey.
yaprak dolmaları incir ağacının nefreti olur, yalnız sevdiğimizin peşinden de koşarken kanamazdı dizlerimiz.
bak şimdi, hala her gün yarının vasiyetini bırakıyorum parça parça. her bir söz, her bir anı, her bir dokunuş, her bir adım.
kafam bir okyanus ve adını dahi bilmediğim canlılar topluluğu anılar. kahretsin ! gemiler gibi geçip gidiyor insanlar ve boyumdan büyük dalgalarla savaşmakta olan içim.
sanırım artık miğdem bulanıyor yaşamaktan. bana bu yüzleri boka sürülmüş yapma sıçan sıfatında şehrin arka sokaklarını kendine kümes belleyen sözde meleklerin insanlığı dokunuyor.
miğdem bulanıyor yaşamaktan.
belki hiç asmamalıydım çocukluğumun fotoğraflarını duvara. ölülerin reklamı olmaz. bende tek seyircisiydim anlamsızlığın.
küçüktüm, cahildim, kendimi bilmezdim.. hala.

rıza çelik

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Göklerden inen bir yaralı vardır

Aynı yemekleri yedim aylarca Aynı acılarda buldum kendimi çoğu zaman Aynı saatlerde uyudum Aynı şeyleri giydim Aynı adımları attım Ne sürekli gittiğim yollara küstüm Ne giydiğim şeyleri attım kenara Ne saatleri bozdum ... Herşey olduğu gibi. Ne acıları sevdim içimde, şefkatle Ne de aynı yemekleri yemekten terketmedim masayı Ağza alınmayacak bir cümle kurmadım hiç, adından başka Akla gelmeyen tek bendim aklında Ama yine ağlarken yanına koşandı bir ben Yalın ayak, yalan ayaklarınla buğulu bir geçmişi geride bıkarak Şimdi hatırladıklarım hatalarımdan ibaret. Gözü dönmüş doğrular sahiplendim Artık iyi değil, kafama göreyim. Sevmediğim yemekleri yemiyorum mesela Çekmek istediğim acıları çekiyor İstediğim saatlerde sevişiyorum Kendime yakıştırdığımı giyiyorum Gitmek istediğim yere gidiyorum Seni hatırlıyorum Akla gelmeyen küfürleri barındırıyor beynim Ve dilim adının etrafında dönüyor  Bakın ! Göklerden inen bir yaralı vardır Bir de keskin jilet Paslı bıçak Asi ve soğuk İhanetin çocukları va
Oku »

Ne olur bana biraz sen lazm

- Yalın bir rüzgar olup geliyorum Alalecele bir söz çıkmıyor ağzımdan Gayet aklını sende toplamış bilir kişisiyim yağmurların Mevsimler değişeceği vakti bilir Ummadık taş bazen kalbe düşer Ruhu sana sığınır bedenimin. Ve bir an gelir  Anlatmak için kaç gece çıkar aylardan Tükettiğim onca şiir  Adına yazılmamışsa bugüne kadar Ne olur affet - Burada sınırlarını kaybetmiş bir şair Ve sana tapar gibi bir ilah çıkıyor ellerimden Dokunsam sünnet Öpsem farz Seninle başımı koyacağım yastık secde Senden ayrı kalan vakte keskin bir kılıç vurmak zulfikar Ve bir kerbeladır seni özleyişim Hüseyinin içtiği bir damla su olur kavuşabilmek sana Ne olur bana biraz sen lazm İnanmanın beş şartıdır  Parmaklarını fotoğraflardan saymak. Ne olur bana biraz sen lazm. -rızaçelik
Oku »

Trifolium İncarnatum Ölümü

Dudaklarım şehirler arası mazot kokularından beslenen 83'model trifolium incarnatum. Çokça yıprandım bu şehrin seçimlerinden. Benzinin ve doların alıp başını gitmesi tüm değerlerin kişiklerini. Romantizm köprükcük kemiklerimde bir rant savaşının kurbanı olup, Köpür köpür çukurlarında söndürülen izmaritler, Küçük yüz ölçümlerinde devlet büyüklerinin turizme yön verme çabasında idam edilen saçlarım. Dörtte üçü su olan bedenim, yandaş müteahhitlerin mühendislik çöküntüsüyle kırılan düşlerim. Ne çok dış borcum var şu hayata ! Oysa hiç bir faiz benim mutluluğuma işlemiyor. Oysa hiç bir senet alınan ahlarımı ödetmiyor geri. 83' model trifolium incarnatum ben. 90'lardan sonra noksan beyinlerin arasında yetişemedim şahsen. Nükleer toprakların acımasızlığında, soldum. Küresel felaketin hiç bir insanın getiremediği sıcaklığına alışamamış bedenimle kurudum. Gittim hayattan, Sövdüm vicdansızlığına bu şehrin. Gittim. -rıza çelik
Oku »