dört yirmi beş



korkarım yalnız öleceğim dedim, bir aynaya.

 yeraltı meyhanelerinden sarhoş çıkıp asfalta ağız silen serseri yol kenarıydım, bakarken.

 durup dörtlüler yaktığım hayatın evresi bu vakit. bir an intiharı yakıştırdım kendime. 

 üstümde kareli gömlekler, açılara dik yaraşır süratle çarpıştığım yüzlerde buldum kendimi.

 affedemediğim tanrılar dizdim metinlere. tarlaya dikilmiş karga kovucusuydum bazen . bu çirkinliğim ona yakışırdı ancak.

 hala daha düşünürüm, kafam bardaktan dudaklara düşen suyun her yutkunuşta akla getirdiği anılar kadar karışık.

 kimisi için çok üzgündüm, sonuçlarını bile bile yapmış olsakta.

 ki sevişmenin de eksilmek olduğunu öğrendim çoğu kez.

 defarlarca eskilmeyi de sevdim.

 ama aşırılığı fazlalıkta aradığında yok oluyorsun. 

 insanın gerçekten en büyük şansıdır zaman.

 ben tüm şansımı kaybettim eksilerek.

 şimdi 

 rehberler alfabedik sıralarla isim kovalamaca yarışında

 ben ellerime vakit ayıramayacak kadar tutunamaz haldeyim.

 intiharı düşündüm

 ama düşündüm ki

 bekledikçe güzelleşen tek şeyin ölüm olduğuna inandım.

 bekledim.

 o aniden 

 belli bir belirsizte gelen ölümü.

 durup duruken cansızlığa sarılışı insanoğlunun.

 aslında bir yandan büyük bir yanlışın içine doğru koştuğumun farkındaydım.

 ama koşarken hiç düşmedim,

 belki düşseydim çocukluğum gelirdi aklıma,

 eğer ayağım takılsaydı 

 koşmaya devam etmez

 geri dönmeyi anımsardı aklım.

 ben tüm bu çelişkiler içinde, ölümün o sessiz ve rahatsızlığı olmayan dingiliğindeki huzuru 

 yabancılığı

 tanınmasızlığı 

 herhangiliğini bekliyorum.

 hayır, bir çöküntü anında söylemiyorum, inan ki

 insanlar birkez olsa bir gün öleceğine kadeh kaldırmaktan ne kaybeder ki

 hem en azından

 bir kez olsun emin olunan bir gerçek için kaldırılan kadehin keyfini çıkaralım.

 kafam karışık, ama inan ki

 bunu bir çöküntü anında söylemiyorum.
-rızaçelik

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Göklerden inen bir yaralı vardır

Aynı yemekleri yedim aylarca Aynı acılarda buldum kendimi çoğu zaman Aynı saatlerde uyudum Aynı şeyleri giydim Aynı adımları attım Ne sürekli gittiğim yollara küstüm Ne giydiğim şeyleri attım kenara Ne saatleri bozdum ... Herşey olduğu gibi. Ne acıları sevdim içimde, şefkatle Ne de aynı yemekleri yemekten terketmedim masayı Ağza alınmayacak bir cümle kurmadım hiç, adından başka Akla gelmeyen tek bendim aklında Ama yine ağlarken yanına koşandı bir ben Yalın ayak, yalan ayaklarınla buğulu bir geçmişi geride bıkarak Şimdi hatırladıklarım hatalarımdan ibaret. Gözü dönmüş doğrular sahiplendim Artık iyi değil, kafama göreyim. Sevmediğim yemekleri yemiyorum mesela Çekmek istediğim acıları çekiyor İstediğim saatlerde sevişiyorum Kendime yakıştırdığımı giyiyorum Gitmek istediğim yere gidiyorum Seni hatırlıyorum Akla gelmeyen küfürleri barındırıyor beynim Ve dilim adının etrafında dönüyor  Bakın ! Göklerden inen bir yaralı vardır Bir de keskin jilet Paslı bıçak Asi ve soğuk İhanetin çocukları va
Oku »

Ne olur bana biraz sen lazm

- Yalın bir rüzgar olup geliyorum Alalecele bir söz çıkmıyor ağzımdan Gayet aklını sende toplamış bilir kişisiyim yağmurların Mevsimler değişeceği vakti bilir Ummadık taş bazen kalbe düşer Ruhu sana sığınır bedenimin. Ve bir an gelir  Anlatmak için kaç gece çıkar aylardan Tükettiğim onca şiir  Adına yazılmamışsa bugüne kadar Ne olur affet - Burada sınırlarını kaybetmiş bir şair Ve sana tapar gibi bir ilah çıkıyor ellerimden Dokunsam sünnet Öpsem farz Seninle başımı koyacağım yastık secde Senden ayrı kalan vakte keskin bir kılıç vurmak zulfikar Ve bir kerbeladır seni özleyişim Hüseyinin içtiği bir damla su olur kavuşabilmek sana Ne olur bana biraz sen lazm İnanmanın beş şartıdır  Parmaklarını fotoğraflardan saymak. Ne olur bana biraz sen lazm. -rızaçelik
Oku »

Trifolium İncarnatum Ölümü

Dudaklarım şehirler arası mazot kokularından beslenen 83'model trifolium incarnatum. Çokça yıprandım bu şehrin seçimlerinden. Benzinin ve doların alıp başını gitmesi tüm değerlerin kişiklerini. Romantizm köprükcük kemiklerimde bir rant savaşının kurbanı olup, Köpür köpür çukurlarında söndürülen izmaritler, Küçük yüz ölçümlerinde devlet büyüklerinin turizme yön verme çabasında idam edilen saçlarım. Dörtte üçü su olan bedenim, yandaş müteahhitlerin mühendislik çöküntüsüyle kırılan düşlerim. Ne çok dış borcum var şu hayata ! Oysa hiç bir faiz benim mutluluğuma işlemiyor. Oysa hiç bir senet alınan ahlarımı ödetmiyor geri. 83' model trifolium incarnatum ben. 90'lardan sonra noksan beyinlerin arasında yetişemedim şahsen. Nükleer toprakların acımasızlığında, soldum. Küresel felaketin hiç bir insanın getiremediği sıcaklığına alışamamış bedenimle kurudum. Gittim hayattan, Sövdüm vicdansızlığına bu şehrin. Gittim. -rıza çelik
Oku »